Rodzaje badań niszczących

Badania niszczące są to badania, których celem jest ocena wytrzymałości eksploatacyjnej materiałów. Podczas badań próbki zostają całkowicie zniszczone, ale uzyskujemy wyniki pozwalające na określenie obciążenia zmiennego oraz temperatury, w której ulegają one degradacji. Istnieje kilka rodzajów badań, dzięki którym poznajemy właściwości badanych materiałów. Przedstawiamy ich krótką charakterystykę.

Czym jest próba udarności?

Próba udarności to jedna z metod badania zachowania się materiały w warunkach, które sprzyjają ich odkształcaniu pod wpływem działania siły lub temperatury, ale też ich kruszenia się czy pękania. Badaniu poddawane są własności mechaniczne materiału, które nie mogą zostać określone przy pomocy prób statycznych. W tego typu badaniach wykonuje się udarową próbę zginania oraz udarową próbę rozciągania. Rzadziej ściska się badany przedmiot lub skręca przy pomocy określonych urządzeń lub siły. Badania udarności są szczególnie istotne w przypadku określania właściwości stali. Dzięki nim określa się warunki cieplne, w których stal może poddawana być obróbce oraz wskazuje się takie warunki, w których materiał zaczyna się kruszyć.

Kiedy należy wykonać badanie metalograficzne?

Badania metalograficzne polegają na obserwacji przez badanego powierzchni naturalnych lub przygotowanych próbek metalograficznych. Ma to na celu zdefiniowanie struktury metalu, ocenę jego jakości i określenie nieciągłości. W badaniach metalograficznych wyróżniamy dwie metody. Pierwsza z nich, makroskopowa polega na obserwacji próbki poprzez nieuzbrojone oko lub w powiększeniu mikroskopowym. Pozwala to na zaobserwowanie pęknięć, zawalcowań, jam skurczowych, pęcherzy czy wtrąceń niemetalicznych na badanej próbce. Badanie pozwala też ocenić zanieczyszczenie fosforem lub siarką, włóknistość, charakter pęknięć na powierzchni. Kolejna metoda mikroskopowa pozwala na obserwację próbki w świetle odbitym. Dzięki temu można zaobserwować nieciągłości materiału oraz jego różnorodność struktury.

Próba twardości metodą Vickersa

Jest to kolejna metoda badania metalu, która polega na wciskaniu w próbkę diamentowego wgłębnika o określonym kształcie i kącie wierzchołkowym z określoną siłą. Dzięki temu możliwe jest wskazanie twardości badanej próbki, a niewątpliwą zaletą jest fakt, iż przedmiot nie ulega zniszczeniu. Niestety metoda ta nie sprawdza się w przypadku badania materiałów niejednorodnych.