Metody produkcji części zamiennych dla przemysłu

Wybór metody produkcyjnej do części zamiennych zależy od tego, z czego ma ona być wykonana i jakie ma mieć właściwości. Powstały produkt musi wykazywać się podobną jakością do oryginalnego elementu oraz takimi samymi wymiarami. Z tego wpisu możesz dowiedzieć się, jakie metody produkcji są najczęściej stosowane do tego celu. Zostały one podzielone na dwie podstawowe grupy.

Obróbka skrawaniem 

Najpopularniejszą formą obróbki przy produkcji części zamiennych jest skrawanie. To rodzaj obróbki ubytkowej, w której naddatek materiału usuwa się za pomocą odpowiednich narzędzi zamontowanych w tokarkach, frezarkach, wiertarkach, szlifierkach itp. Skrawanie stosuje się do precyzyjnego kształtowania:

• metali,
• szkła,
• drewna,
• kamienia,
• tworzyw sztucznych.

Jakość procesu uzależniona jest od cech fizycznych materiału, jego podatności na przekształcenia, wielkości formowanego kształtu, stopnia obróbki, użytych narzędzi i umiejętności operatora. Obecnie tradycyjne maszyny do obróbki skrawaniem są zastępowane przez urządzenia CNC, które zwiększają precyzję wykonywanych zadań i pozwalają realizować duże ilości powtarzalnych przedmiotów.

Obróbka cieplno-chemiczna 

Jest to nazwa procesów do obrabiania metali, które przeprowadza się w podwyższonej temperaturze i za pomocą czynników chemicznych. w ten sposób można uzyskać określone parametry techniczne, nadać przedmiotowi pożądany kształt lub cechy. Najpopularniejsze procesy obróbki cieplno-chemicznej to:

• nakrzemowanie – nasycenie wierzchniej warstwy krzemem poprzez podgrzanie do temperatury 950-1250^oC w celu uodpornienia części na żar i działanie kwasów;
• aluminiowanie (kaloryzowanie, naglinowywanie) – nasycenie wierzchniej warstwy glinem poprzez podgrzanie do temperatury 800-1000^oC w celu zabezpieczenia części przed korozją;
• chromowanie – pokrycie przedmiotów metalowych powłoką chromową poprzez podgrzanie do temperatury 900-1050 ^oC w celu zwiększenia odporności na zużycie lub dla ozdoby;
• naborowywanie – nasycenie borem wierzchniej warstwy przedmiotów stalowych w temperaturze około 1000^oC w celu zwiększenia odporności na działanie kwasu solnego, nadanie właściwości antykorozyjnych  i zwiększenie odporności na ścieranie;
• siarkowanie – nasycenie warstwy wierzchniej siarką w temperaturze od 200 do 900 ^oC w celu zwiększenia właściwości ślizgowych i odporności na ścieranie.

Obróbka cieplno-chemiczna wyróżnia dyfuzyjne nasycanie metalami, nasycanie niemetalami, nasycanie wieloskładnikowe oraz usuwanie domieszek i zanieczyszczeń (np. odwęglanie, odtlenianie metali). Są to tylko niektóre z metod stosowanych do produkcji części zamiennych dla przemysłu. Jak wspomnieliśmy we wstępie, mogą one być bardzo różne, a ich zastosowanie zależy od wielu czynników. Nie sposób opisać wszystkich czynności, które są stosowane do tworzenia i dopasowywania różnych elementów maszyn i urządzeń.